Opis
„Niewątpliwie żyjemy w czasach wielkich zmian – również zmian które dotykają edukacji. Dzieci pokazują nam, że nie chcą być dłużej przedmiotem czyjegoś nauczania, chcą być podmiotem – kapitanem własnego okrętu. Dzieci doskonale wiedzą i my – dorośli – także nie możemy pozostać ślepi na to, co się dzieje. Musimy dotrzymać im kroku i zapewnić, że będziemy stać murem za nimi. Stare koleiny zawiodły – to co nazywaliśmy edukacją było jedynie szkoleniem i tresurą, widzimy to doskonale. Dlaczego mielibyśmy robić to samo własnym dzieciom?
Zaufajmy im i zaufajmy sobie, bo ta droga – choć wciąż jeszcze mniej uczęszczana i bardziej wyboista, jest jednocześnie bardzo satysfakcjonująca i przynosi olbrzymie korzyści nie tylko dzieciom, ale również nam – rodzicom. Zmiana, która się dokonuje dzięki dzieciom i przez nie, sięga dalej – niesie olbrzymią nadzieję na przyszłość, ale także leczy rany przeszłości i to co w nas, dorosłych wymaga tego uzdrowienia w relacji rodzic-dziecko. W relacji, która przez wieki była nadszarpywana, kaleczona i tłamszona. (…)
Każde dziecko jest godne zaufania. Sposób w jaki traktujemy nasze dzieci jest najważniejszym czynnikiem, który ma wpływ na ich przyszłość, a także na przyszłość świata. Nie ma innego, ważniejszego czynnika. Zobaczyliśmy, że to co nam powiedziano i czego nas nauczono nie sprawdza się. Coraz więcej rodziców zdaje sobie z tego sprawę, że to co się im oferuje jako „edukację” ich dzieci to ten sam ślepy zaułek, który doprowadził i nas do życia w totalnym uszkolnieniu.
Dlatego wracamy do korzeni, wracamy na drogę serca, wracamy do rodziny, wracamy do natury, wracamy do siebie prawdziwych, takich jacy byliśmy zanim powiedziano nam jacy mamy być. To wymaga wysiłku, wymaga przede wszystkim odwagi porzucenia starego myślenia, które tak bardzo krzywdzi nasze relacje z dziećmi. Nasze własne odszkolnienie jest kluczem. Dzieci potrzebują, by im ufano, by darzono ich szacunkiem – nie od święta i z okazji Dnia Dziecka, ale na co dzień.” (fragment z książki)
„Bardzo się cieszę, że tu jesteś, że jesteś częścią czegoś wielkiego – zmian jakie dokonują się przez ostatnie lata bardzo intensywnie w Edukacji. Zapewne już wiesz, że edukacja – ta prawdziwa – nie ma zasadniczo nic wspólnego z tym co dzieje się w placówkach potocznie zwanych „edukacyjnymi” – czyli de facto ze szkoleniem i tresurą. Prawdziwa Edukacja zdarza się na każdym kroku – w prawdziwym życiu i prawdziwym świecie. Nie można zamknąć dziecka w jednym pomieszczeniu na kilka godzin dziennie przez okres dwunastu lat i oczekiwać, że rozwinie ono swój unikalny potencjał jako wyjątkowa istota ludzka.
To, że tu jesteś, znaczy także, że jesteś Rodzicem, który zdecydował się wziąć odpowiedzialność za swoje życie i życie swoich dzieci we własne ręce, nie cedując swoich praw, ale też przywilejów na tzw. instytucje edukacyjne. Jesteś częścią coraz większego grona rodziców, którzy obrali całkiem inną drogę – tę mniej uczęszczaną. A być może planujesz dopiero i przyglądasz się jak może to wyglądać . (…)
Może wszystko czego potrzebujesz to zaufać sobie. Jeśli masz zaufanie do siebie, jesteś w stanie zaufać także swoim dzieciom. I trochę pewności podczas tej unikalnej podróży z nimi, że to one wiedzą najlepiej jak powinna wyglądać ich unikalna droga edukacji. Może też odrobinę wsparcia z mojej strony, żebyś nie czuła się samotna i przytłoczona codziennymi wyzwaniami. I inspiracji, żebyś wiedziała, że jesteś kompetentna taka jaka jesteś, by towarzyszyć swoim dzieciom w tej pięknej podróży.”
(fragment „Zamiast wstępu”)
SPIS TREŚCI:
Zamiast wstępu – 6
Część 1
O wyborze drogi, której większość ludzi nie rozumie – 10
9 powodów “dlaczego” nie wysłaliśmy naszego dziecka do szkoły – 17
Część 2
Edukacja naturalna czyli nauka w prawdziwym świecie – 35
Deschooling. Odszkolnienie zaczyna się od rodzica – 40
Rodzicielstwo zaufania – 46
Czym różni się edukacja domowa od edukacji natiralnej? – 51
Część 3
Fundamenty – 3 fiary unschoolingu – 58
Zaufanie w relacji rodzic-dziecko – 60
Szacunek – „Nie ma dzieci – są ludzie”. O dehumanizacji dzieci – 66
Sprawczość to nie to samo co samodzielność – 74
Część 4
Unschooling w praktyce – 82
Zabawa leży w naszej ludzkiej naturze – 90
O podążaniu za dzieckiem – 102
O samodzielnej nauce czytania i pisania – 112
Technologie i ekrany – pasja czy uzależnienie? – 119
A co z tą socjalizacją? – 132
Dzieci dorastają – 140
Część 5
Ukryty program szkoły – 144
7 lekcji, które wpaja dzieciom szkoła – 146
Zniewalające konsekwencj ukrytego prohgtamu nauczania – 152
Zamiast zakończenia – 159
Małgorzata Ludwiczak (zweryfikowany) –
Książka ukoiła moje serce. Bardzo przyjemnie się ją czytało. Dużo wskazówek, porad i jak zwykle bardzo dużo trafnych spostrzeżeń. Polecam wszystkim, którzy krążą wokół tematu end 🙂